حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ وَزِيرٍ الْوَاسِطِيُّ، قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا بَكْرٍ أَحْمَدَ بْنَ مُحَمَّدٍ الْعُمَرِيَّ يَقُولُ : سَمِعْتُ ابْنَ أَبِي أُوَيْسٍ، سَمِعْتُ خَالِي، مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ وَجَمَاعَةٌ مِنَ الْعُلَمَاءِ بِالْمَدِينَةِ وَذَكَرُوا الْقُرْآنَ فَقَالُوا : «كَلَامُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَهُو مِنْهُ وَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ شَيْءٌ مَخْلُوقٌ».
📚 السنة لعبدالله بن أحمد بن حنبل | ١٢٨
بۆی باسکردم محمد کوڕی وزیر الواسطي وتی : گوێم لە أبا بکر أحمد کوڕی محمد العمري بوو دەیوت : گوێم لە ابن ابي أویس بوو : گوێم لێبوو لە خاڵۆم مالك کوڕی انس و کۆمەڵێك لە زانایان لە مەدینه، باسی قورئانیان کرد، جا فەرموویان : «وتەی الله ـیە عز وجل و لە ئەوەوەیە، وە هیچ شتێك لە الله عز وجل ـەوە مەخلوق نییە».
ليست هناك تعليقات