حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنِي يَحْيَى بْنُ مَعِينٍ، حَدَّثَنِي رَجُلٌ مِنْ وَلَدِ مَيْمُونِ بْنِ مِهْرَانَ يُقَالُ لَهُ جَعْفَرٌ قَالَ : سَمِعْتُ وَكِيعًا، يَقُولُ : «الْقُرْآنُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنْهُ خَرَجَ وَإِلَيْهِ يَعُودُ».
📚 السنة لعبدالله بن أحمد بن حنبل | ١٣٦
بۆی باسکردم أحمد کوڕی إبراهیم، بۆی باسکردم یحیی کوڕی معین، بۆی باسکردم پیاوێك لە مناڵەکانی میمون کوڕی مهران پێی دەوترا جعفر وتی : گوێم لە وکیع بوو دەیفەرموو : «قورئان لە الله عز وجل ـەوەیە، لەوەوە دەرچووە وە بۆ لای ئەویش دەگەڕێتەوە».
ليست هناك تعليقات