إن الرجل ليعمل عمل أهل الجنة فيما يبدو للناس وهو من أهل النار
عَنْ أَبِي حَازِمٍ ، عَنْ سَھْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِيِّ رَضِيَ اللەُ عَنْەُ ، أَنَّ رَسُولَ اللەِ ﷺ الْتَقَۍ هُوَ وَالْمُشْرِڪُونَ ، فَاقْتَتَلُوا ، فَلَمَّا مَالَ رَسُولُ اللەِ ﷺ إِلَۍ عَسْڪَرِهِ ، وَمَالَ الْآخَرُونَ إِلَۍ عَسْڪَرِهِمْ ، وَفِي أَصْحَابِ رَسُولِ اللەِ ﷺ رَجُلٌ لَا يَدَعُ لَھُمْ شَاذَّةً إِلَّا اتَّبَعَھَا يَضْرِبُھَا بِسَيْفِهِ ، فَقَالُوا : مَا أَجْزَأَ مِنَّا الْيَوْمَ أَحَدٌ ڪَمَا أَجْزَأَ فُلَانٌ ، فَقَالَ رَسُولُ اللەِ ﷺ : « أَمَا إِنَّهُ مِنْ أَهْلِ النَّارِ ». فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ : أَنَا صَاحِبُهُ أَبَدًا. قَالَ : فَخَرَجَ مَعَهُ ، ڪُلَّمَا وَقَفَ وَقَفَ مَعَهُ ، وَإِذَا أَسْرَعَ أَسْرَعَ مَعَهُ. قَالَ : فَجُرِحَ الرَّجُلُ جُرْحًا شَدِيدًا ، فَاسْتَعْجَلَ الْمَوْتَ ، فَوَضَعَ نَصْلَ سَيْفِهِ بِالْأَرْضِ وَذُبَابَهُ بَيْنَ ثَدْيَيْهِ ، ثُمَّ تَحَامَلَ عَلَۍ سَيْفِهِ فَقَتَلَ نَفْسَهُ ، فَخَرَجَ الرَّجُلُ إِلَۍ رَسُولِ اللەِ ﷺ ، فَقَالَ : أَشْھَدُ أَنَّڪَ رَسُولُ اللَّه. قَالَ : « وَمَا ذَاڪَ؟ ». قَالَ : الرَّجُلُ الَّذِي ذَڪَرْتَ آنِفًا أَنَّهُ مِنْ أَهْلِ النَّارِ ، فَأَعْظَمَ النَّاسُ ذَلڪَ ، فَقُلْتُ : أَنَا لَڪُمْ بِهِ ، فَخَرَجْتُ فِي طَلَبِهِ حَتَّۍ جُرِحَ جُرْحًا شَدِيدًا ، فَاسْتَعْجَلَ الْمَوْتَ ، فَوَضَعَ نَصْلَ سَيْفِهِ بِالْأَرْضِ وَذُبَابَهُ بَيْنَ ثَدْيَيْهِ ، ثُمَّ تَحَامَلَ عَلَيْهِ ، فَقَتَلَ نَفْسَهُ ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ﷺ عِنْدَ ذَلِڪَ : « إِنَّ الرَّجُلَ لِيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ الْجَنَّةِ فِيمَا يَبْدُو لِلنَّاسِ وَهُوَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ ، وَإِنَّ الرَّجُلَ لِيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ النَّارِ فِيمَا يَبْدُو لِلنَّاسِ وَهُوَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ ».
📚 رواه البخاري | ٢٨٩٨-٤٢٠٣ | ومسلم | ٣٠٦ | وأحمد | ٢٢٨١٣ |
سھل ڪوڕی سعد الساعدی دەڵێ : ڕەسول اللە ﷺ لەگەڵ موشریڪین پێڪ گەیشتن و جەنگان ، ڪاتێڪ ڕەسول اللە ﷺ چوویەوە سەربازەگەڪەی ، موشرڪینیش گەڕانەوە سەربازگەڪەیان ، لە ناو هاوەڵانی ڕەسول اللە ـدا ﷺ پیاوێڪ هەبوو هەر ڪەسێڪی بدیبا شوێنی دەڪەوت و بە شمشێرەڪەی لێی دەداو و دەیڪوشت ، ووتیان : هیچ ڪەسێڪ نییە لە ئێمە وەڪ ئەم پیاوە شەڕی ڪردبێ و ئەجری دەست ڪەوتبێ ، ڕەسول اللە ﷺ فەرمووی : « بەڵام ئەو پیاوە لە ئەهلی ئاگرە ». پیاوێڪ لەو ڪۆمەڵە ووتی : من دوای دەڪەوم بزانم حاڵی چییە. ئیدی لەگەڵی دەرچوو ، هەرڪات دەوەستا ئەمیش لەگەڵی دەوەستا ، هەرڪاتیش دەجووڵا و خێرا دەڕۆیشت ئەمیش بە هەمان شێوەی دەڪرد ، پیاوەڪە زۆر بە سەختی بریندار بوو ، پەلەی ڪرد لە مردنی ، دەسڪی شمشێرەڪەی خستە سەر زەوی و نووڪەڪەی خستە نێوان مەمڪی ، ئەنجا خۆیدا بەسەر شمشێرەڪەدا و خۆی ڪوشت ، ئەو پیاوەی چاودێری دەڪرد هاتە لای ڕەسول اللە ﷺ ، ووتی : شاهێدی دەدەم تۆ ڕەسولی اللە ـی. فەرمووی : « چیبووە؟ ». ووتی : ئەو پیاوەی ڪە پێشتر باست ڪرد ووتت ئەهلی ئاگرە ، خەڵڪی لەسەریان قورس بوو ، منیش ووتم : من دەچم لێڪۆڵینەوە لەو پیاوە دەڪەم بۆتان ، چووم شوێنی ڪەوتم هەتا بینیم زۆر بە سەختی بریندار بوو ، پەلەی ڪرد لە مردنی ، دەسڪی شمشێرەڪەی خستە سەر زەوی و نووڪەڪەی خستە نێوان مەمڪی ، ئەنجا خۆیدا بەسەر شمشێرەڪەدا و خۆی ڪوشت ، ڕەسول اللە ﷺ فەرمووی : « پیاوی وا هەیە کردەوەی ئەهلی بەهەشت ئەنجام دەدات لای خەڵڪی بەو جۆرە دەردەڪەوێ و دەیبینن ، لە ڪاتێڪدا ئەهلی ئاگرە ، وە پیاوی واش هەیە کردەوەی ئەهلی ئاگر ئەنجام دەدات لای خەڵڪی بەو جۆرە دەردەڪەوێ و دەیبینن ، لە ڪاتێڪدا ئەهلی بەهەشتە ».