من قال شيء من الله عز وجل مخلوق، علمه و كلامه فهو زنديق كافر
حَدَّثَنِي ابْنُ شَبُّوَيْهِ، سَمِعْتُ أَبِي يَقُولُ : «مَنْ قَالَ : شَيْءٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مَخْلُوقٌ : عِلْمُهُ أَوْ كَلَامُهُ فَهُوَ زِنْدِيقٌ كَافِرٌ لَا يُصَلَّى عَلَيْهِ، وَلَا يُصَلَّى خَلْفَهُ وَيُجْعَلُ مَالُهُ كَمَالِ الْمُرْتَدِّ وَيُذْهَبُ فِي مَالِ الْمُرْتَدِّ إِلَى مَذْهِبِ أَهْلِ الْمَدِينَةِ أَنَّهُ فِي بَيْتِ الْمَالِ».
📚 السنة لعبدالله بن أحمد بن حنبل | ١٦٢
بۆی باسکردم ابن شبویە، گوێم لە باوکم بوو دەیفەرموو : «هەر کەسێك بڵێت : شتێك لە الله عزوجل ـدا مەخلوقە : عیلمەکەی بێت یان وتەکەی، ئەوە زەندیقە کافرە، نوێژی لەسەر ناکرێت، وە نوێژ ناکرێت لەدوایەوە، وە ماڵەکەی وەك ماڵی موڕتەد مامەڵەی لەگەڵ دەکرێت، وە لە ماڵی موڕتەدا دەڕۆین بۆلای مەزهەبی ئەهلی مەدینە کە بخرێتە بیت المال».