لا يدخل قلبك فإنهم يجعلون ربك الذي تعبد لا شيء
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِيُّ، حَدَّثَنِي سَالِمُ بْنُ رُسْتُمَ أَبُو صَالِحٍ، قَالَ : حَدَّثَنِي يَحْيَى بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَبُو سَهْلٍ رَاهَوَيْهِ، قَالَ : «كُنْتُ أَدْعُو عَلَى الْجَهْمِيَّةِ فَأُكْثِرُ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ وَدَخَلَ قَلْبِي مِنْ ذَلِكَ شَيْءٌ فَقَالَ : لَا يَدْخُلُ قَلْبَكَ فَإِنَّهُمْ يَجْعَلُونَ رَبَّكَ الَّذِي تَعْبُدُ لَا شَيْءَ».
📚 السنة لعبدالله بن أحمد بن حنبل | ١٨
أبو سهل راهویه دەڵێت : دوعای زۆرم لە جەهمیەکان دەکرد، ئەمەم باسکرد بۆ عبد الله کوڕی المبارك وە شتێك لەو بارەیەیەوە چوو بووە دڵمەوە، عبد الله کوڕی المبارك فەرمووی : «هیچ شتێك نەچێتە دڵتەوە چونکە بەڕاستی ئەوانە ئەو پەروەردگارەی دەیپەرستی لە لایان هیچ نییە و بوونی نییە».