إن قلوب بني آدم كلها بين إصبعين من أصابع الرحمن
حَدَّثَنَا حَيْوَةُ ، أَخْبَرَنِي أَبُو هَانِئٍ ، أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا عَبْدِالرَّحْمَنِ الْحُبُلِيَّ ، أَنَّهُ سَمِعَ عَبْدَاللَّه بْنَ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ يَقُولُ : إِنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللەِ ﷺ يَقُولُ : « إِنَّ قُلُوبَ بَنِي آدَمَ كُلَّھَا بَيْنَ إِصْبَعَيْنِ مِنْ أَصَابِعِ الرَّحْمَنِ كَـقَلْبٍ وَاحِدٍ ، يُصَرِّفُهُ حَيْثُ يَشَاءُ ». ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللەِ ﷺ : « اللَّھُمَّ مُصَرِّفَ الْقُلُوبِ ، صَرِّفْ قُلُوبَنَا عَلَى طَاعَتِكَ ».
📚 رواه مسلم | ٦٧٥١ وأحمد | ٦٥٦٩
عبدالله ـی کوڕی عمرو کوڕی العاص گوێی لە پێغەمبەر ﷺ بوو فەرموویەتی : دڵی نەوەکـانی ئادەم لە نێوان دوو پەنجە لە پەنجەکـانی اللە ـدایە وەڪ یەک دڵ ، هەرچۆنێک ویستی لەسەربێ دەیان جوڵێنێ و وەریان دەگەڕێنێ ». پاشان فەرمووی : « اللھم جوڵێنەر و بەکارخەری دڵەکان ، دڵمان بەکاربێنە لە طاعەتەڪەتدا ».